Twee artikelen over Titus Brandsma in het speciale nummer van het Katholiek Nieuwsblad naar aanleiding van zijn heiligverklaring.
Een interview met Inigo Bocken. Hij werkt aan een ‘intellectuele biografie’ van Brandsma.
Godfried Bomans, die bij Brandsma studeerde, typeerde hem op zijn onnavolgbare manier:
“Titus Brandsma was, zoals gewoonlijk heiligen zijn, een slecht nee-zegger. Zo was hij in de loop van zijn vriendelijk leven geestelijk adviseur van de ontelbare bonden en verenigingen, waaraan het roomse leven zo rijk is. Hij woonde de vergaderingen bij van katho- lieke wasbazen, banketbakkers, turners en van het roomse rioleringswezen, er voortdurend op bedacht hun belangen in het licht van de eeuwigheid te zien en was voortdurend de enige in de zaal die het gezel- lig samenzijn vanuit die verrassende gezichtshoek bezag.”
“Ik vind dat een van de mooiste citaten die ik ken”, zegt Inigo Bocken, maar we mogen er niet uit afleiden dat zijn academische werk leed onder al die activi- teiten. “Ik denk dat Titus Brandsma heel bewust niet wilde dat de universiteit een ivoren toren was. Tegen- woordig spreekt men binnen de universiteiten over ‘valorisatie’ en moeten we allemaal kunstmatig pro- beren ons onderzoek in de samenleving vruchtbaar of bekend te maken. Dat deed Titus Brandsma eigenlijk van nature. Dat had te maken met zijn karmeliet
zijn: contemplatie in de actie. Daarom ging hij overal lezingen houden, tot aan de rooms-katholieke brei- en naaivereniging in Arnhem toe. Daar voelde hij zich niet te goed voor.”
Het tweede artikel gaat over Titus Brandsma als mysticus. Mystici hebben ervaringen die op het eerste gezicht ongewoon lijken. Is mystiek dus niet voor iedereen weggelegd? Titus Brandsma vond van wel. Hij putte daarbij uit zowel de Spaanse als de Nederlandse mystiek.
Beide artikelen zijn te lezen in het Katholiek Nieuwsblad